‘Jullie zijn mijn echte ouders niet: ik ben stom en jullie begrijpen mij niet!’

Als 5-jarige heb ik dit eens in een verdrietige boze bui naar mijn ouders geroepen. Ik voelde me niet gehoord, ik voelde me zo anders dan mijn zussen. Ik kon niet voldoen aan de wensen en eisen die er aan me werden gesteld. Dat maakte me verdrietig en boos.

Ik was ook anders dan mijn zussen, we leken niet op elkaar, innerlijk niet en uiterlijk niet. Ik was een heel gevoelig kind, voelde stemmingen heel goed aan, op school had ik diep medelijden met de kinderen die gepest werden. Ik kreeg daar pijn in mijn buik van en wilde voor hen zorgen.

Mijn ouders en zussen vonden mijn opmerking van het stiefkind wel een grappige. Ze moesten er om lachen, dat was niet kwaad bedoeld, ze hadden geen idee welk leed er voor mij onder zat. Om geen gezichtsverlies te lijden, lachte ik mee. Vanaf dat moment ontdekte ik dat grappen maken een manier was om aandacht te krijgen. Mijn boze buien werden niet geaccepteerd. Als ik verdrietig was werd ik opgebeurd en moest mijn traantjes drogen om maar zo snel mogelijk weer vrolijk te zijn. Ik leerde mijn boosheid en verdriet in grapjes verpakken. Vandaar dat mijn grapjes nu soms nog een scherp randje kunnen hebben en ik een grapje wil maken als ik verdriet voel opkomen.

Buitenbeentje.
Onlangs kreeg ik een vraag van een oma, ze had op mijn website gelezen over mijn werk en vertelde dat haar kleinzoon met dezelfde problematiek worstelt: hij voelt zich anders, precies zo’n ‘buitenbeentje’, hij is heel vaak boos, verdrietig en angstig. Hij denkt dat hij dommer is dan anderen en maakt vaak onhandige opmerkingen waardoor hij afgewezen wordt. Als het hem teveel wordt, trekt hij zich terug op zijn kamertje. Ze vertelde dat zijn moeder, haar dochter, zich haar hele leven ook al zo voelt en dus goed weet hoe haar zoontje zich voelt.

Boze buien
Misschien herken je mijn verhaal en dat van de oma en worstelen jij en je kind met hetzelfde; als ouder vindt je het moeilijk met de boze buien en het verdriet van je kind om te gaan. Je kind voelt zich niet begrepen wat nog meer verdriet en boosheid oproept.

Jouw kind denkt misschien ook dat hij of zij dommer is dan anderen en denkt dat iedereen, behalve hij of zij, alles weet. Maakt het soms opmerkingen waardoor hij/zij anderen juist weer van zichzelf afstoot. Als je het gevoel hebt dat niemand je begrijpt, ben je het liefst alleen. De enige die jou begrijpt ben je zelf.
Je kind voelt zich anders, ongelukkig en een echt buitenbeentje.
Dit gevoel van je anders en onbegrepen voelen, wat zich kan uiten in faalangst, boosheid, etc. staat vaak niet op zichzelf: Misschien herken jij zelf ook, nu of als kind, wat je bij je kind ziet; je voelt je anders dan anderen.

Het is de hoogste tijd om dit ‘anders voelen’ om te buigen naar
‘moedig en blij met jezelf voelen’ en te starten met het

Helden- of Heldinnen traject.

 

De maand maart is vernoemd naar de god Mars. Mars staat voor krachtig, mannelijk en strijdbaar. In de maand maart vindt ook de overgang naar de lente plaats.
Hierom roep ik de maand maart uit tot Helden en Heldinnenmaand!Zoals in de maand maart een overgang van winter naar lente plaatsvindt, help ik je kind in dit traject van anders en ongelukkig voelen, naar moedig en blij.
De krachten van Mars zijn hierbij behulpzaam.

In maart geldt een speciaal Helden- en Heldinnentraject; het Mars traject!

Omdat ik er heilig van overtuigd ben dat het zo belangrijk is dat ouders betrokken worden in de therapie, bestaat dit unieke Mars traject uit

• een intake gesprek,
• 5 sessies voor je kind,
• een evaluatie gesprek,
• plus een gratis sessie met ouder en kind, t.w.v. € 90,00

Zelfvertrouwen krijgen
In het traject, bied ik jou en je kind als eerste veiligheid; je kind mag zijn wie hij of zij is en voelt zich gezien. Daarna gaan we zijn of haar kwaliteiten ontdekken, die zijn er zeker en deze zijn zo kwetsbaar en mooi, dat ze diep zijn weggestopt. Ik help je kind en jou, zijn of haar kwaliteiten kennen en waarderen. Zo leert het vertrouwen hebben in zichzelf en jij krijgt weer vertrouwen in je kind. En dit werkt weer versterkend op het zelfvertrouwen van je kind.

Gevoelens leren uiten
Je kind leert zijn gevoelens op een adequate manier te uiten, jij weet dat het niet erg is als je kind boos is of verdrietig en kunt hier met je kind over praten.

Een van onze basisbehoeften is om ergens bij te horen, ons verbonden te voelen. Als we ons verbonden voelen, kan ons zelfvertrouwen groeien en kunnen we ons ontplooien tot wie we zijn.

Zo leert je kind de held of de heldin in zichzelf ontdekken en voelt zich moedig en blij met zichzelf! Je kind voelt zich erbij horen, voelt zich sterk.

En dat gun je jouw kind vast ook! (en hopelijk jezelf ook)

Dus voorwaarts, Mars! Meld je kind hier aan voor dit speciale Mars traject!